Συγκεντρώσαμε μερικές απλές συμβουλές που θα βοηθήσουν τα παιδιά να πειθαρχούν ευκολότερα. Το μόνο που χρειάζεται είναι οι γονείς να οπλιστούν με υπομονή και αποφασιστικότητα.
Μια από τις δυσκολότερες δουλειές του γονιού είναι να καθοδηγεί τα παιδιά του. Εύκολη όταν αυτά έχουν καλή διάθεση και είναι συνεργάσιμα, πολύ δύσκολη όταν γίνουν νευρικά. Ο ρόλος των γονιών είναι να είναι συνεπείς καθώς προσπαθούν να διδάξουν στα παιδιά τι πρέπει να κάνουν. Ειδικά τα μικρά παιδιά δεν έχουν αυτοέλεγχο και η συμπεριφορά τους βελτιώνεται σταδιακά καθώς μαθαίνουν τι είναι αναμενόμενο από αυτά στο σπίτι, το σχολείο και στον κόσμο.
Όλα τα παιδιά ξεσπάνε κάποια στιγμή, αλλά θεωρείται πρόβλημα όταν συνεχώς πειράζουν τους γύρω τους, δείχνουν να αδιαφορούν για τους άλλους και φέρονται σκληρά σε παιχνίδια, έπιπλα και ζώα, ή κάνουν πράγματα για να εκνευρίσουν και να ενοχλήσουν τους γύρω τους. Συχνά αυτή η συμπεριφορά αποδίδεται σε έλλειψη πειθαρχίας και οι γονείς προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα με ένα σύστημα ποινών και επιβραβεύσεων. Πολλοί γονείς μπορεί να θεωρούν ότι πειθαρχία σημαίνει τιμωρία, ενώ στην πραγματικότητα είναι η διδασκαλία των κανόνων της ζωής. Ο ρόλος του γονιού είναι να θέτει σαφείς κανόνες στα παιδιά του και να είναι συνεπής στην εφαρμογή τους, ώστε να μάθουν τα παιδιά να σέβονται την ιδιοκτησία, τους άλλους αλλά και τους εαυτούς τους.
Στις μικρές ηλικίες οι κανόνες είναι απλοί και εύκολοι: “μην αγγίζεις την ζεστή κουζίνα”, “τώρα πρέπει να φύγουμε”, “μείνε κοντά μου όσο είμαστε μέσα στο κατάστημα”, αλλά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν θέλουν να κάνουν “το δικό τους”, τα πράγματα περιπλέκονται και οι γονείς συχνά χάνουν την υπομονή τους.
Είναι δύσκολο, αλλά αν οι γονείς εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία τότε η ζωή όλης της οικογένειας θα είναι πολύ πιο εύκολη αργότερα. Παρόλα αυτά αν η πειθαρχία είναι μια σειρά από ανταμοιβές και τιμωρίες τις οποίες μπορεί κανείς να επιβάλει γιατί απλώς είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος τότε θα εμφανιστούν προβλήματα. Μεγαλώνοντας τα παιδιά θα νιώσουν ότι πια δεν χρειάζονται να σας ακούνε. Η επιβολή λειτουργεί στα μικρά παιδιά μόνο ως προσωρινό μέτρο, αλλά δεν θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά θα συμπεριφερθούν μακροπρόθεσμα.
Γιατί τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα; Συνήθως είναι ένας συνδυασμός της ανάγκης τους να πειραματιστούν, της φυσικής τους περιέργειας και της ανωριμότητας τους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι όλα τα παιδιά σκέφτονται κυρίως τον εαυτό τους μέχρι να μάθουν να σκέφτονται και τους άλλους και σπανίως σκέφτονται τι θα γίνει μετά. Πολλές φορές συμπεριφέρονται άσχημα γιατί έτσι αποζητούν την προσοχή, ή γιατί θέλουν να δείξουν ότι και αυτοί μπορούν να ασκήσουν δύναμη και επιβολή ή για να εκφράσουν τον θυμό τους για το ότι τιμωρήθηκαν.
Μικρά Μυστικά εκπαίδευσης στη σωστή συμπεριφορά:
Προνήπια και Νήπια (8μηνών -2 ετών)
Ανταλλαγή: Αν το παιδί δεν πρέπει να παίζει με κάτι μην του πάρετε απλώς. Ανταλλάξτε το με κάτι άλλο με το οποίο επιτρέπεται να παίζει.
Αντιπερισπασμός: Όταν περιμένετε πως μια κατάσταση θα του προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, τραβήξτε του την προσοχή σε κάτι άλλο.
Αλλάξτε το περιβάλλον: Μην περιμένετε από ένα νήπιο να αντιδρά σαν ενήλικος. Δεν θα καθίσει ήσυχο στον προθάλαμο του γιατρού, οπότε πάρτε μαζί σας μερικά παιχνίδια να ασχοληθεί. Θα παίζει με τα διακοσμητικά του σαλονιού σας μέχρι να φτάσει σε ηλικία που να μπορεί να καταλάβει, οπότε αφαιρέστε τα. Συχνά είναι πιο πρακτικό να αλλάξετε το περιβάλλον αντί για το νήπιο.
Προσχολική και Σχολική ηλικία (2-11 ετών)
Έπαινος: Επαινέστε την σωστή συμπεριφορά και μην την θεωρείτε ως κάτι δεδομένο. Δώστε τα εύσημα στο παιδί ακόμα και όταν προσπάθησε να κάνει το σωστό και δεν τα κατάφερε εντελώς.
Ανταμοιβή: Ανταμείψτε το παιδί για την σωστή συμπεριφορά ακόμα και ένα αυτοκόλλητο ή μια αγκαλιά.
Αμεσότητα: Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι κάνει κάτι μη αποδεκτό την στιγμή που το κάνει, όχι όταν σας βολεύει. Σταματήστε το αυτοκίνητο σε ασφαλές μέρος και μιλήστε του, ή διακόψτε τα ψώνια ή τις δουλειές σας. Έτσι θα καταλάβει ότι πραγματικά «πειράζει».
Τιμωρία ως ύστατη λύση: Η τιμωρία πρέπει να είναι το τελευταίο καταφύγιο και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον πρέπει να του αφήσετε την δυνατότητα να καταλάβει -αφού του εξηγήσετε- γιατί δεν κάνουμε κάτι. Και δεύτερον και σημαντικότερο: αν ο μόνος λόγος που δεν κάνει κάτι κακό είναι γιατί θα τιμωρηθεί, τότε θα θα το κάνει αμέσως μόλις νιώσει ότι δεν μπορείτε πια να τον τιμωρήσετε ή να το μάθετε. Η αλλαγή της συμπεριφοράς με θετικό τρόπο έχει πάντα πολύ πιο διαρκή αποτελέσματα.
Time Out: Όταν ένα παιδί φέρεται άσχημα βάλτε το σε διάλειμμα απομακρύνοντας το από την κατάσταση. Πείτε του ότι θα κάνει διάλειμμα και μετά από το συγκεκριμένο διάστημα φέρτε το πίσω στην κατάσταση. Στο μεταξύ μην του δώσετε σημασία ή του μιλήσετε για το πρόβλημα. Μέχρι πέντε ετών κρατήστε το εκτός για ένα -δύο λεπτά. Σε μεγαλύτερα παιδιά πείτε τους ότι θα ξαναγυρίσουν μόνα τους όταν αποφασίσουν να συμπεριφερθούν σωστά. Έτσι θα αποκτούν αυτοέλεγχο και εκτίμηση όταν μπορούν να χειρίζονται καταστάσεις χωρίς ξεσπάσματα και κακή συμπεριφορά.
Γίνετε το παράδειγμα: Το παιδί αντιγράφει υποσυνείδητα τους γονείς του οπότε η συμπεριφορά σας θα αποτελέσει το μέτρο με το οποίο θα εκτιμήσει τα όρια της αποδεκτής συμπεριφοράς και της ευθύνης.
Comments